نامه ای به امرای گازار         

درروزهای ابتدائی سال 94 برحسب مورد چند روزی رادرحاشیه مجالس برگزاری درروستای گازار بودم که انجام آن برای مردم سختی هایی در پی دارد. وهرآنجه که می گو یم از آموزه های دینی است که خود پای منبر شما بزرگواران آموخته ام. مسائلی به نظر می رسد که قابل تحمل وبعضاً تخریب کننده است. از آن جمله برگزاری مراسم ختم اموات با همراه شدن شام در حسینیه است.براستی آیاباید برای آمورزش ازدنیا رفته ها. پهن کردن سفرهای چند صد نفری جزء سفارشات بزرگان دین است؟ همانطور که پیش نماز در ابتدای نماز میت مرحوم علی باز گفتند{این است همان وعده ای که خدا ورسولش داده است.{مرگ}} .

آیا آمورزش ما انسانها و کلید ره یافتن ما به بهشت در ته دیگ های غذاست؟پس چه به دوزخ رفتن نیاکان ما که بعضی ها یک کاسه حلوا هم برایشان خرج نشد. وچه بد عاقبت می شوند علماو مجتهدین که در قم به تشیع کنندها آب هم نمی دهند. شنیده ام که منبری روی منبر حسینیه گفته وقتی با پیرزن ها صحبت می کنم نگرانیشان فقط بعد از مرگ .مخارج شام حسینیه است. پس چگونه خود در صدر سفره می نشینید وهیج واکنشی از خود نشان نمی دهید؟ شنیدم که مردم را راهنمائی می فرمودیدکه: کفن چینی نخرید کفن یمنی نخرید. کفن را باید از ملک خود تهیه کنید. آیا باپرکردن بتن ها از برنج هندی ومرغ یخی ترکیه ای وتهیه آنها از پول نا معلوم. چطور کفن نا یاب سفار شی شما می تواند مارا از فشار قبر نجات بدهد؟ در حالی که از ستون ورودی درب حسینیه آب باران در حال تخریب آن هست. پای سفره رنگین خلق وناس نشسته ایم وخم به ابرو نمی آوریم. ودر حالی که بیش از 300 میلیون تومان را در سال93در حسینیه این خلق الله از هم دیگر خوردن ویک آجر هم روی دیوار مسجد کربلائیه رضیه نگذاشتیم.! درحالی که صحبت از وقف واهمیت آن :وداستان یک دینار زن نیشابوری راوطلب آن در بغداد از طرف امام معصوم می کنید .ولی در روستای گازار املاک وقفی را می فروشند وهیج نمی گو یید. آیا این گونه هست هدایت و سر پرستی یک امت؟ آیا همه این ها وظیفه صاحبان میکروفون به دست ها نیست؟ وظیفه ریش سفیدان و یلان عرصه خدمت به مردم کجا تعریف می شود؟ هدایت جامعه از ترک اولا وبه اهم واجبات وا داشتن وظیفه کیست؟ از شما سروران گرامی می خواهم با درایت که در اصل ونسب شما در سالیان درازبوده وهمیشه بهترین ها را بر گزیده اید . اینک براین معظل اجتمائی شام بدون انتهای حسینیه پایان بخشید وبا تدبیری آبرومندانه

آن را به حل مشکلات وآبادانی مکانهای مذهبی وسوق دادن بانیان خیرات به سوی اهم واجبات هدایت فرمائید..94/1/25